zondag, mei 21, 2006

hoofdstuk 3 zilveren gardiansdeel 1

hoofdstuk 3 zilveren gardiansdeel 1
Een paar later dagen, bereikte Thomas Zilveren heuvels Hij was uitgeput en vuil. Hij had niet veel geslapen en als hij de slaap, was het buiten in de koude geweest. Hij bereikte een kleine rivier liep er heen en wassen. 20 later minuten, was hij klaar liep door en genoot van landschap Hij hoorde het geluid van vogels maar zag geen.
Hij pauzeerde voor een seconde en bekeek omhoog naar d de hemel. Het was nog vroeg 's morgens maar de temperatuur was langzaam aan het toenemen. Er was geen wolk in de hemel. Hij zuchtte gelukkig. Het begin van a het nieuwe leven. Hij bekeek morpher rond zijn pols en gestrikt. Hij was benieuwd wat hij met dit kon doen. Hij wist ook hij niet kon alleen kon vechten maar hij was zeker waren er andere rangers daar om zijn team te vormen.
"Tijd voor timeforce!"hij hoorde van schreeuw ergens voor hem.
"Quantumpower!"Kwam een seconde schreeuwen. Thomas dichter en kijkt van achter een boom. Hij zag twee rangers vechten drie bizarre schepselen.
"Het is tijd voor u twee mut-orgs terug te keren waar u uit kwam!de "rode geschreeuwde hij viel aan met zijn chrono saber. Hij werd snel terug geworpen "Wes, o.k. u?de "quantum ranger vraagd zijn vriend.
"Ja, ben ik fijn. Die drie zijn sterk."andwoorde wes
"Kom. Val samen aan."Eric voorgesteld. Wes knikte ja en twee rangers viel de aan weer . Thomas besliste om de slag een beetje ranger voordeel te geven
Hij stapte weg van de boom
Het is morping tijd tijd voor solar gardian ranger !"Hij schreeuwde en met sommige moties van zijn hand die hij morphed in zijn roode tijger kostuum. Hij liep naar de strijd en Wes en Eric werden terug geduwd weer .
"Nu word ik ernstig boos
."Wes geschreeuwd, opstaand. Dan vielen zijn ogen op de vreemdeling.
Wie bent u
?"Wes vroeg het
vreesde dat zij waren evil ranger bovenop drie mut-orgs vechten ga.achter uit riep "Thomas antwoordde. Wes knikte ja naar hem "Chronoblaster !"Wes schreeuwde en schoot naar de drie mut-orgs. Het deed niet veel behalve dat de zij een beetje. Achter uit liepen Wes en Eric liep over naar Thomas.
"Ik hoop u kunt vechten."Eric zei.
"Zou ik hier zijn als ik niet kon?"Thomas zij terug "O.k., doen het."Eric zei. drie val de mut-orgs, elk ranger neemt er 1
Thomas kreunde aangezien hij tegen een boom.werd gegooit He'd vocht nooit voordien, niet zelfs opgeleid veel. Hoe hij was verondersteld om deze kerels te vechten? Hij werd hulp en wierp een slag in de zij van het monster. Het deed hem geen pijn .' O.k., dat werken. Niet dachte Thomas. Hij wilde niet riskeren om zijn wapens te gebruiken zonder ze te onderzoeken zich.zelf Hij keek naar Wes en Eric die maakten zelfde vooruitgang zoals hem: niets.
De drie kerels werden terug gegooit samen naar grond en mut-orgs die kwam dichterbij
"Wij zitten in de val ."Verklaarde Wes kwestie-van-fact lDrie mu -mu-orgs kwamen dichterbij en werden plotseling terug geschooten Wes, Eric en Thomas draaiden terug naar zien waar dat vandaan kwam. Vijf wilde krachtrangers kwamen lopend naar hun en hielpen wes en erik en thomas om op te staan
Wie zijn julie hun rode ranger vraagde dat
Back up ."Thomas antwoordde opnieuw. Zij hoeven nog niet te weten wie hij was.
hij kan worden vertrouwd zij Wes. Vijf wilde krachtrangers. Zij draaiden aan mut-orgs die hun beslisten te maken verdwijning.
"Hey!"schreeuwde Wes. " Ik betwijfel wij hebben hun voor laats gezien hebben
Thomas begon weg te gaan.
"Waar ga je heen ? schreeuwde Wes hem na . Thomas antwoordde niet en bleef lopen.
Zelfde als Merrick zij cole, en zij power down de . Anderen volgden zijn voorbeeld en kijkte na thomas weg loopte
"Denkt u hij ons opnieuw zal helpen?"Alyssa gevraagd.
"Ik weet het niet. Ik denk hij hier langs was bij toeval Hij schijnt iets te zoeken."Eric verklaarde. De wilde kracht rangers plus time force rangers gingen terug naar hun basis
Thomas power down toen hij ver genoeg was en liep terug naar de rivier waar hij een meisje vond. Hij bestudeerde haar voor a ogenblik. Ze ongeveer zelfde leeftijd . Haar bruin haar bereikte haar schouders. Hij kon haar gezicht. Niet zien
"Ik weetdat u daar bent."Zij zei, niet omdraaien . Zij kijkte naar het water "Wie ben jij?"Thomas vroeg. Zij draaide naar hem.toe Haar bruine ogen die hem bestuderen.
"Ik zou moeten gaan."Zij zei, weggaand.
"Hey, wacht!"Thomas schreeuwde maar hij ging haar niet achter na . Hij had het gevoel hij dat hij haar weer zo zien op een dag . Hij keek rond een beetje. Dit scheen een perfecte plek om een beetje tetrainen . Hij deed sommige hoge schoppen en slaagen
Het meisje lette op van achter een boom. Zij geglimlacht
maar haar glimlachte verdwenen toen veel van zwarte klonen verscheen voor de kerel hij vecht best goed maar was zwaar in de minderheid